Η φανερή – και κρυφή – ιστορία της Eλληνικής Mασονίας

Η αναφορά και μόνο της λέξης «Μασονία» προκαλεί σε πολλούς ρίγη ανατριχίλας, καθώς το παραδοσιακό μυστικιστικό τάγμα έχει συνδεθεί στην αποκαλυπτική και συνωμοσιολογική βιβλιογραφία με όλων των λογιών τις σκοτεινές διαβουλεύσεις για παγκόσμια κυριαρχία και νέα τάξη πραγμάτων.

Εκκλησία, κίτρινος Τύπος και οι πανταχού παρόντες ερευνητές του απόκρυφου έχουν δαιμονοποιήσει τον τεκτονισμό συσχετίζοντάς τον με σατανιστικές λατρείες, ερμητικά τελετουργικά και όλες λίγο-πολύ τις μυστικιστικές σέχτες της οικουμένης, μιλώντας μάλιστα με τον συνήθη αφοριστικό τρόπο των ανθρώπων που φαίνονται να τα ξέρουν όλα.

Κάτι από το οποίο δεν έχει ξεφύγει εξάλλου ούτε η χώρα μας, αφού μια γυροβολιά στο ελληνικό ίντερνετ, τον περιοδικό Τύπο και τη σχετική βιβλιογραφία αποκαλύπτει το μέγεθος της απειλής που συνιστά η μασονία για την Ελλάδα και την ευημερία των πολιτών της.

Όσο για τις πολύκροτες αποκαλύψεις ποιοι είναι οι μασόνοι και ποια προβεβλημένα μέλη της ελληνικής κοινωνίας εμπίπτουν στις τάξεις τους, επισύρουν συνήθως τη λαϊκή μήνη, μιας και προωθούνται ως τρανά δημοσιογραφικά «λαβράκια» που είναι ικανά να επιφέρουν τα πάνω κάτω στο πανελλήνιο.

Το ερώτημα που αναφύεται βέβαια αβίαστα είναι γιατί όλοι αυτοί οι σκοτεινοί συνωμότες που απεργάζονται παγκόσμιες και εγχώριες πλεκτάνες αναφέρονται στην επίσημη ιστοσελίδα της Ελληνικής Στοάς και μάλιστα χωρίς περιστροφές; Και πώς γίνεται σήμερα κάθε όνομα που συνδέεται με τον ελευθεροτεκτονισμό να κινείται υπογείως ως εχθρός του έθνους την ίδια ώρα που γνωστοί μασόνοι του ελληνικού παρελθόντος, όπως οι «Φιλικοί» και ο ίδιος ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης(!), να τιμούνται ως εθνικοί ήρωες;

Κανείς δεν ισχυρίζεται βεβαίως ότι όλα είναι καθαρά και ξάστερα, προκαλεί απλώς ερευνητική αμηχανία τόσο ο τρόπος που καλύπτονται τα πεπραγμένα της Στοάς όσο και τα συνήθως αμφιθυμικά αισθήματα που προσδένονται στο άρμα της φραμασονίας. Κάτι που εξηγείται ενδεχομένως από τον ερμητικό, επτασφράγιστο και αμφιλεγόμενο χαρακτήρα του τάγματος, που ανθίσταται σθεναρά να αποκαλύψει όσα συμβαίνουν πίσω από τις κλειδαμπαρωμένες πύλες του.

Παρά το γεγονός δηλαδή ότι ο τεκτονισμός υπάρχει φανερά εδώ και εκατονταετίες και τα μέλη του είχαν άλλοτε τιμή την κάρτα μέλους σε κάποια μασονική Στοά. Μασόνοι ήταν εξάλλου οι Πατέρες του Αμερικανικού Έθνους, Τζορτζ Ουάσιγκτον και Βενιαμίν Φραγκλίνος (και καμιά δεκαριά αμερικανοί πρόεδροι των πρώτων χρόνων), μασόνος ο Σιμόν Μπολιβάρ, μασόνοι οι γάλλοι «Εγκυκλοπαιδιστές» (Βολταίρος, Ντ’ Αλαμπέρ, Κοντορσέ, Μοντεσκιέ), μασόνοι πάμπολλοι Διαφωτιστές και πιονέροι της επιστημονικής επανάστασης, μασόνοι αναρίθμητοι ογκόλιθοι της τέχνης και των γραμμάτων (από τον Τουέιν και τον Πούσκιν μέχρι τον Γκαίτε και τον Άρθρουρ Κόναν Ντόιλ)…

Αλλά και στα δικά μας, μασόνοι δεν ήταν οι πρωτεργάτες του εθνικοαπελευθερωτικού μας αγώνα, από τους «Φιλικούς» (Νικόλαος Σκουφάς, Εμμανουήλ Ξάνθος, Αθανάσιος Τσακάλωφ) και τον Υψηλάντη μέχρι και τον ίδιο τον Κολοκοτρώνη; Μασόνος δεν ήταν ο Ιωάννης Καποδίστριας; Αλλά και τόσοι βασιλείς, πρίγκιπες, πρωθυπουργοί, πατριάρχες, αρχιεπίσκοποι, υπουργοί, στρατιωτικοί, καθηγητές, τραπεζίτες, βιομήχανοι, διπλωμάτες, ποιητές και άλλοι επιφανείς Έλληνες που διαμόρφωσαν με τη δράση τους την ιστορία της νεότερης Ελλάδας;

Ο Ελευθέριος Βενιζέλος και ο Ιωάννης Μεταξάς; Αλλά και τόσοι εθνικοί ευεργέτες (Εμμανουήλ Μπενάκης), πρωθυπουργοί της χώρας (Δημήτριος Γούναρης, Ιωάννης Θεοτόκης, Γεώργιος Θεοτόκης, Νικόλαος Καλογερόπουλος, Σωτήριος Κροκιδάς, Αλέξανδρος Παπαναστασίου, Παναγιώτης Πιπινέλης, Σοφούλης Θεμιστοκλής κ.ά.), ακόμα και υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι του Θεού (όπως ο οικουμενικός πατριάρχης Ιωακείμ Γ’ Μεγαλοπρεπής, ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Μελέτιος B’, ο πατριάρχης Αλεξανδρείας Φώτιος, ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Χρύσανθος); Μέχρι και ο Καζαντζάκης δεν αντιστάθηκε στη σαγήνη της μασονίας.

Το τι γίνεται τελικά με τον ελευθεροτεκτονισμό, είναι προφανώς ένα ερώτημα που ούτε εύκολες ούτε τελεσίδικες απαντήσεις χωρά. Γι’ αυτό εξάλλου και μόνο σπέκουλες διατυπώνονται για τη σκιώδη δράση των μασόνων, σε πείσμα όλων αυτών που λένε ότι ξέρουν.

Κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος για τις πρακτικές της Στοάς, τα τελετουργικά της, ακόμα και τους σκοπούς του τάγματος, μιας και σκοτάδι πυκνό καλύπτει τις δραστηριότητές της εδώ και αρκετούς αιώνες.

Οι μόνες μας γνώσεις είναι σπαράγματα από δω κι από κει και μια σειρά από «αποκαλύψεις» πρώην μελών που η αλήθεια των λεγομένων τους ελέγχεται. Αφού αυτοί που όντως ξέρουν δεν υπάρχει ποτέ περίπτωση να αποκαλύψουν τα απόκρυφα σημεία και τις σκοτεινές πρακτικές που θεωρείται ότι προσιδιάζουν στον τεκτονισμό, καθώς η ερμητική αλήθεια παραμένει καλά κρυμμένη.

Όπως κι αν έχει, είναι πάντα ενδιαφέρουσα η άσκηση να προσπαθείς να τραβήξεις τις κουρτίνες πίσω από τα σκοτεινότερα μυστικά της οικουμένης. Ας πάμε λοιπόν ένα ταξίδι στο παρελθόν για να δούμε πώς ο γνώμονας και ο διαβήτης, τα τρανά σύμβολα του ελευθεροτεκτονισμού, εμφανίστηκαν και έδρασαν στη χώρα μας…

Γενικό περίγραμμα του ελευθεροτεκτονισμού

Κανείς δεν ξέρει ή είναι σίγουρος για το πώς σχηματίστηκε η μασονική αδελφότητα, αφού ακόμα και στην επίσημη γραμμή του ελευθεροτεκτονισμού ομολογείται ότι οι απαρχές της χάνονται στα βάθη του χρόνου. Η πλέον κοινώς αποδεκτή θεωρία μεταξύ των Στοών είναι ότι ο τεκτονισμός ξεπηδά από τα επαγγελματικά σωματεία των λιθοξόων του Μεσαίωνα, καθώς τόσο η γλώσσα όσο και τα σύμβολα (γνώμονας και διαβήτης) απηχούν την πρακτική της οικοδόμησης της συγκεκριμένης ιστορικής περιόδου.

Το παλιότερο εξάλλου γραπτό μνημείο της μασονίας, το Regius Poem, τυπώθηκε το 1390. Ήταν μάλιστα ανατύπωση παλιότερου αντιγράφου. Οι ενώσεις των χτιστών και των αρχιτεκτόνων μαζεύονταν σε στοές για να συζητήσουν τα μυστικά της τέχνης τους και να συσφίξουν τις επαγγελματικές τους σχέσεις, σχηματίζοντας προοδευτικά φατρίες αρχιμαστόρων που όργωναν την Ευρώπη για να παρέχουν την τεχνογνωσία τους στη γοτθική ναοδομία.

Οι επαγγελματικές αυτές συντεχνίες των τεκτόνων (masons) φαίνεται να υπήρχαν ήδη από τον 14ο αιώνα, αν κανείς δεν ξέρει πότε απέκτησαν συνείδηση κάστας και άρχισαν να αναπτύσσουν μυητικές τελετές για τους μαθητές που ήθελαν να γίνουν αρχιμάστορες. Από τον 15ο αιώνα οι λιθοξόοι φαίνεται να έχουν υιοθετήσει τα μυστικά σύμβολα αναγνώρισης των μελών τους, τα οποία λειτουργούσαν εξάλλου ως διαπιστευτήρια για την επαρκή γνώση της τέχνης του χτίστη.

Επόμενος σταθμός είναι το 1717, όταν οι τέσσερις στοές του Λονδίνου ενοποιούνται και δίνουν υπόσταση στη Μεγάλη Στοά της Αγγλίας, παρέχοντας πια μόνιμα αρχεία και πιο ολοκληρωμένες καταγραφές των μελών. Και τότε συμβαίνει κάτι μοναδικό: μέσα σε μόλις τριάντα χρόνια, η αδελφότητα των τεκτόνων εξαπλώνεται σε όλη την Ευρώπη αλλά και στις αμερικανικές κτήσεις!

Παρά το γεγονός ότι ήταν ένα μόνο από τα τόσα προοδευτικά, δημοκρατικά, επιστημονικά και αντικληρικά τάγματα που λειτούργησαν τον Μεσαίωνα ως όμιλοι ανταλλαγής γνώσης και φιλελεύθερων ιδεών, η μασονία έμελλε να ζήσει μεγάλες δόξες στην αποικιοκρατική Αμερική. Ο Τζορτζ Ουάσιγκτον, ο Βενιαμίν Φραγκλίνος (Μέγας Διδάσκαλος των Ελευθεροτεκτόνων της Πενσιλβάνια) και τόσοι ακόμα πρωτεργάτες της αμερικανικής εθνικής συνείδησης έγιναν τέκτονες, διαμορφώνοντας καθοριστικά τις πρώτες αυτές στιγμές του νεοσύστατου έθνους.

Μέχρι τότε βέβαια πολύ νερό είχε μπει τόσο στον μύλο όσο και το κρασί των ελευθεροτεκτόνων, που ήδη από τα τέλη του 16ου αιώνα άρχισαν να δέχονται στις τάξεις τους και ανθρώπους άλλους ειδικοτήτων ή προβεβλημένα μέλη της κοινωνίας που κανείς δεν μπορούσε να πει «όχι». Γαλαζοαίματοι, αριστοκράτες, επιστήμονες, αυτοδημιούργητοι έμποροι και όποιος αποζητούσε να απαλλαγεί από το πνιγηρό θρησκευτικό πλαίσιο της εποχής είχε τώρα τη μασονία στις επιλογές των μυστικιστικών ταγμάτων που μπορούσε να ενταχθεί.

Πρόταγμα εξάλλου -και- του τεκτονισμού ήταν η ελευθερία της σκέψης, η αλληλεγγύη, η ανεκτικότητα και η ειρηνική συνύπαρξη. Επισήμως τουλάχιστον, μιας και στο περιθώριο άρχισαν οι πρώτες κραυγές διαμαρτυρίας για τη μυστική κοινότητα με τις σκοτεινές μυητικές τελετές και την ακόμα σκοτεινότερη δράση.

Παρά ταύτα, κανείς δεν μπορεί να παραγνωρίσει τον ρόλο της στη διάδοση των επαναστατικών ιδεών του Διαφωτισμού και του Ορθού Λόγου. Οι μασόνοι ήταν από την αρχή υπέρμαχοι της θρησκευτικής ελευθερίας, της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και ελευθερίας, της δημοκρατίας αλλά και της δημόσιας εκπαίδευσης ως μέσο αποτίναξης της μισαλλοδοξίας και της άγνοιας. Μασόνοι ήταν αυτοί που χρηματοδότησαν άλλωστε τα πρώτα δημόσια σχολεία σε Ευρώπη και Αμερική.

Στον 18ο και 19ο αιώνα, η μασονία αναπτύχθηκε εκθετικά, σε μια εποχή μάλιστα που οι κρατικές οντότητες δεν ήξεραν έννοιες όπως η πρόνοια και η κοινωνική πολιτική. Η φιλανθρωπική μασονική πρακτική ήταν αυτή που ίδρυσε ορφανοτροφεία, οίκους ευγηρίας και προστασίας ευαίσθητων κοινωνικών ομάδων, παρέχοντας το μόνο δίχτυ προστασίας που ήξεραν τα λαϊκά στρώματα.

Ακόμα και σήμερα, η Στοά Βόρειας Αμερικής δίνει επισήμως 1,5 εκατ. δολάρια τη μέρα (σωστά διαβάζετε) για την οικονομική υποστήριξη νοσοκομείων και κλινικών, ερευνητικών κέντρων, πολιτιστικών οργανισμών και πολλών ακόμα κοινωφελών θεσμών.

Το τι κάνουν ωστόσο τα 4-5 εκατομμύρια μασόνοι πίσω από τις σφαλιστές πόρτες των Στοών, είπαμε είναι κάτι που κανείς δεν ξέρει. Αν απεργάζονται και τι απεργάζονται, παράλληλα με το φιλανθρωπικό πρόγραμμα και την πατριωτική τους δράση, μέλλει να φανεί…Δείτε την επόμενη ή προηγούμενη σελίδα πατώντας τα νούμερα